Oud en Nieuw

Dat het oudjaarsdag is merk je hier weinig van. Mensen stoppen niet eerder met werken, alles gaat gewoon door.
De Sri Lankesen zelf doen weinig bijzonders op oudjaarsavond. Ze zitten vaak met de families bij elkaar en als traditie koken ze een pot met kokosmelk wat moet overstromen.
Voor de toeristen, expats en Sri Lankesen zijn er in de grotere hotels New Years Eve party’s.

Wij zijn ’s avonds heerlijk gaan eten aan de plaat bij de Japanner. Helaas had July erg last van haar buik dus we hebben maar snel doorgegeten. Ondanks dat hadden we een super uitzicht. Er was die avond een groots New Years Eve party buiten bij WatersEdge. Dus alles stond al klaar en de muziek was al goed te horen. Het begon pas laat en om daar met July heen te gaan vond ik een minder idee. Dan zat ze de halve avond bij me op schoot te slapen. En gelukkig maar ook want ze voelde zich niet echt fit.
Dus hebben we heerlijk maar snel gegeten bij de Japanner.

Toen we thuis kwamen is Jelte ergens langs de weg vuurwerk gaan halen. Geen idee wat er was en het zal vast niet gekeurd zijn en de verkoper sprak ook geen Engels dus had hij maar wat meegenomen.
Uiteindelijk waren het sterretjes, voetzoekertjes, mooie vuurpotten en mega harde knallers geworden.
Die knallen waren echt zo hard niet normaal. July schrok ervan…nou wij eigenlijk ook wel.
Er zaten er nog eens 48 in en omdat we het toch wel leuk vonden dat July buiten bleef hebben we ze maar weggegeven. Er liepen een paar jonge gasten langs waaraan Jelte ze weggaf. Ze pakten er eerst eentje waar ze al mega blij mee waren. Maar ze spraken ook geen woord Engels dus Jelte gaf ze de hele doos met een doos lucifers erbij. Ze waren er zo blij mee!!! En nog geen 5 tellen later hoorde we ze lekker knallen. En wij konden rustig verder met de sterretjes en de voetzoekertjes!
Gelukkig hadden we vuurpotten die laag bij de grond bleven. Want aangezien alles hier volstaat met bomen en electradraden was dat best gevaarlijk geweest.
Alles opgestoken en weer lekker naar binnen. Kijken of er nog een leuke film komt. Jelte lag om half 12 al in coma en July even rond kwart over 12. Ik was nog aardig wakker en dacht het is nu hier nieuwjaar en in NL nog niet maar ga alvast een aantal bellen om alvast nieuwjaar te wensen. Want als het in NL 12 uur is, is het hier half 5 en lig ik echt te slapen.
Mn moeder, mn vader, broertje en oma’s gebeld. En eindelijk om half 2 gaan slapen.

Volgende ochtend was Jelte er al vroeg uit want hij moest om 8 uur al op kantoor zijn voor het Nieuwjaar ritueel.
Wij bleven nog even lekker liggen maar om 9 uur ging de bel. Ik had echt geen idee wie dat kon zijn maar diegene bleef maar aanbellen en toen ging ook mn telefoon. De Schoonmaker!!!!
Ik zeg wat kom jij nou doen…..maar hier wordt weinig aan nieuwjaarsdag gedaan dus hij kwam gewoon werken. Ik had hem niet verwacht en zei geniet maar van een vrije dag want vandaag even niet.
Ze hebben hier in April, Sinhala nieuwjaar en dan hebben ze ong. een week feest en vrij etc.
Dus 1 januari vieren ze niet echt hier met een vrije dag. Wel een aantal rituelen op de kantoren en ze gaan naar Tempels om te bidden.

Jelte heeft dit keer ook zijn steentje bijgedragen en zijn verhaal gemaakt over Nieuwjaarsochtend op kantoor:

Het was 1 Januari 2016 7:00 ’s ochtends dat mijn wekker ging. Het gros van de mensen in Nederland gaat op nieuwjaarsdag op dit tijdstip naar bed maar het ritueel in Sri Lanka zit iets anders in elkaar.
Om 7:30 zat ik in de auto op weg naar kantoor omdat ik om 8:00 verwacht werd, het is goed dat ik dit tijdstip nog even na had gevraagd want ik had toch echt 13:00 in mijn agenda staan.

Eenmaal aangekomen op kantoor was het al een drukke bedoeling en was iedereen druk in de weer met allerlei voorbereidingen. Na even gewacht te hebben begonnen we rond 8:00 aan een jaarlijkse traditie waarbij bij de ingang van het kantoor Kokosmelk werd gekookt totdat deze overkookt op goed geluk. Dan wordt het vuur gedoofd, bij mijzelf dacht ik dat droogkoken misschien beter was geweest omdat je dan op zeker gaat.

In de lobby van het kantoor dienden vervolgens kaarsen aangestoken te worden, dit was ook onderdeel van het ritueel, uiteraard mocht ik ook een kaarsje aansteken.

Omstreeks 8:30 was het eerste ritueel afgelopen en gingen we samen met z’n alle ontbijten. Dit houdt in rijst met hete viscurries en allerlei andere lokale etenswaren die wij blanken slecht kunnen verteren op de nuchtere maag. Iedereen was vroeg opgestaan om thuis lekkere dingen te maken dus ik mocht nog helemaal niet klagen met 7:00 uur. Het eten was heerlijk ondanks dat het wennen is om zo vroeg dit soort eten te verorberen.

Na het eten zag ik de spanning op de gezichten van mijn collega’s toenemen, er waren namelijk 12 monniken uitgenodigd om iedereen te zegenen voor het nieuwe jaar, hiervoor moest alles perfect geregeld worden. Stoeltjes en tafeltjes werden netjes neergezet, opgemaakt en uitgelijnd.
De dames waren druk bezig om een uitgebreid ontbijt te kunnen geven aan de monniken, er wordt immers niet gezegend zonder een vol buikje. Na 2 uur voorbereiden kwamen de monniken eindelijk aan bij het kantoor. De spanning was nog steeds zichtbaar af te lezen van de gezichten van mijn collega’s want het is voor hun zeer belangrijk dat alles goed verloopt. De meeste van hen zijn namelijk Boeddhistisch wat het overgrootste gedeelte van het land is.

Nadat de monniken hadden gegeten moest iedereen bij elkaar op de grond komen zitten voor een lang gebed, dit is in een speciale taal en dus niet te volgen zonder daarvoor gestudeerd te hebben. Na het eerste gebed werden er allerlei kadoos uitgedeeld aan de monniken. Deze kadoos omvatten voornamelijk praktische zaken die ze in een hun dagelijks leven nodig hebben, zoals een scheermes en een mooie nieuw oranje pakje. Nadat de kadoos werden uitgedeeld was het tijd voor een nieuw gebed. Er wordt door de hoofdmonnik een touwtje uitgerold en iedereen moet dit vasthouden zodat je symbolisch met elkaar in verbinding staat ( weet ik niet zeker maar leek me voor de hand liggend ), nadat dit gebed over is werd het tijd voor een persoonlijke zegening. Het uitgerolde touw wordt in kleine stukjes geknipt en wordt door een monnik om je pols geknoopt. Dit moet je laten zitten totdat het touwtje er vanzelf afvalt.

Nadat het hele ritueel was afgelopen en de monniken weg waren was het tijd om te lunchen.
Met z’n allen hebben we nog geluncht, inmiddels was het ruim over 1-en en vond ik het welletjes geweest. ’s Middags heerlijk bijgekomen van deze nieuwe ervaring, niet mijn ding maar wel respect voor mijn collega’s die zich hier goed bij voelen.